่บทที่ 1857 ต้องการความสามัคคี

เฉินหยูนั่งเอกเขนกบนโซฟาด้วยท่าทีเกียจคร้าน ใช้มือข้างหนึ่งพยุงศีรษะของตัวเองไว้อย่างสบาย ๆ

ท่วงท่าของเธอดูไม่ค่อยให้ความเคารพต่อผู้ใหญ่เท่าไหร่ แต่ในสถานการณ์นี้ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรให้เธอไม่พอใจ

"ตอนนั้นความคิดของเธอถูกต้องแล้ว...