บทที่ 3 มีความแค้นต้องชำระ
by หูหยานล่วนหยู
12:09,Sep 01,2023
เยี่ยชิวออกมาจากห้องทำงานของไป๋ปิง อยากจะร้องไห้ด้วยความน้อยใจ กัวเส่าชงไม่เพียงแค่แย่งจางลี่ลี่ไป ยังร่วมมือกับจางลี่ลี่พูดใส่ร้ายป้ายสีเขา จุดสำคัญที่สุดก็คือ นึกไม่ถึงว่าไป๋ปิงยังเชื่อคำพูดของพวกเขา ให้ตัวเองไปเป็นพยาบาลผู้ช่วย
พยาบาลผู้ช่วยคืออะไรเหรอ?
พูดตรงไปตรงมา ก็คือพี่เลี้ยง
งานที่ต้องทำทุกวันก็คือล้างหน้าให้คนป่วย ล้างเท้า ป้อนข้าว เช็ดตัว ซักผ้า ดูแลเรื่องอุจจาระและปัสสาวะ
แต่ตัวเองเป็นถึงนักเรียนอันดับต้นๆของคณะแพทยศาสตร์ ถ้าหากต้องทำเรื่องแบบนี้ ห้าปีที่เรียนมาก็ไร้ประโยชน์ไหม?
เยี่ยชิวเข้าใจ ถึงยังไงเขาก็ไม่มีเงินและอำนาจ ดังนั้นจึงตกอยู่ในสถานการณ์นี้
“ถ้าหากฉันเป็นลูกคนร่ำรวย จางลี่ลี่ก็คงจะไม่ทรยศฉัน กัวเส่าชงก็ไม่กล้าต่อยฉัน หัวหน้าไป๋ก็ยิ่งไม่กล้าให้ฉันไปเป็นพยาบาลผู้ช่วย”
“หรือเป็นเพราะว่าฉันไม่มีเงิน ดังนั้นจึงประสบกับความเคราะห์ร้าย”
“ชาตินี้ ฉันจะต้องเหนือกว่าคนอื่น กลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ค่อยๆเหยียบย่ำคนพวกนั้นที่ดูถูก”
เยี่ยชิวกำหมัดแน่น สาบานกับตัวเองในใจ
“ติ่ง!”
ประตูลิฟต์เปิดออก เยี่ยชิวเดินเข้าไปแล้ว ฉับพลันกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยก็โชยเข้ามา เงยหน้าขึ้นก็พบกับกัวเส่าชงกับจางลี่ลี่ยืนอยู่ในลิฟต์ แผลบนจมูกของกัวเส่าชงเด่นชัดมาก ที่ก่อนหน้านี้ถูกเยี่ยชิวต่อยในห้องเช่าของจางลี่ลี่
โลกกลมจริงๆ!
เยี่ยชิวเดิมทีคิดจะถอยออกมา ไม่อยากจะใช้ลิฟต์ด้วยกันกับหญิงร้ายชายชั่ว นึกไม่ถึงว่ากัวเส่าชงจะดีใจกับความโชคร้ายของคนอื่นยิ้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า“อ้าว นี้ไม่ใช่พยาบาลผู้ช่วยเยี่ยเหรอ บังเอิญจริงๆ!”
จางลี่ลี่เหลือบมองเยี่ยชิวด้วยความรังเกียจ“ทำไมไปที่ไหนก็ต้องพบกับนาย?ซวยจริงๆ!”
เยี่ยชิวเลือกที่จะมองข้าม สำหรับหมาตัวผู้กับหมาตัวเมียนี้ เขาไม่มีอะไรจะพูดด้วย
ไม่คาดคิดเลยว่า เพราะว่าเขามองข้าม ทำให้กัวเส่าชงยิ่งโกรธ
“เยี่ยชิว ฉันไม่จบกับนายแค่นี้แน่”กัวเส่าชงพูด“วันนี้ถือว่านายโชคดี มีไป๋ปิงหญิงชั่วคนนั้นปกป้อง ไม่อย่างนั้นก็ถูกถีบออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว แม้แต่พยาบาลผู้ช่วยก็ไม่มีวันที่จะเป็นนาย”
“เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับหัวหน้าไป๋”เยี่ยชิวถาม
“หึ ถ้าไม่ใช่ไป๋ปิงสาบานกับแผนกการแพทย์เพื่อปกป้องนาย พูดว่าถ้านายมีปัญหาอีก เธอจะเป็นคนรับผิดชอบทุกอย่าง นายคิดว่าแผนกการแพทย์จะจบแค่นี้เหรอ?”
“ฉันไม่เข้าใจจริงๆ นายกับไป๋ปิงเป็นอะไรกันแน่ ทำไมเธอถึงปกป้องนายขนาดนี้?”
กัวเส่าชงถามเยี่ยชิวด้วยความอยากรู้“หรือว่านายมีความสัมพันธ์กับไป๋ปิง?”
“เสือกอะไรด้วย!”
“มึง”กัวเส่าชงยกหมัดขึ้นมา เตรียมจะต่อยเยี่ยชิว
“อย่าใจร้อน”จางลี่ลี่รีบดึงกัวเส่าชงไว้ พูดเตือนเสียงเบา“ในลิฟต์มีกล้องวงจรปิด ถ้านายถูกถ่ายรูปไว้ก็จะเดือดร้อน”
กัวเส่าชงจึงดึงหมัดกลับมา พูดเสียงเย็นชา“เยี่ยชิว แค่นายยังอยู่ที่โรงพยาบาล ฉันก็สามารถฆ่านายได้”
เยี่ยชิวไม่สนใจกัวเส่าชง ในสมองของเขากำลังคิดเรื่องอื่นอยู่
“ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจผิดหัวหน้าไป๋ ถ้าไม่ใช่เธอปกป้องฉัน ฉันคงถูกไล่ออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว”
เยี่ยชิวรู้สึกอบอุ่นในใจ
กัวเส่าชงเห็นเยี่ยชิวไม่ตอบสนองใดๆกลับมา กลอกตาไปมา ถามจางลี่ลี่“ตอนนั้นเธอทำไมถึงชอบคนไร้ประโยชน์แบบนี้?”
“ฉันตาบอด!”
“ก็ใช่ ถ้าไม่ใช่ตาบอด จะชอบคนไร้ประโยชน์แบบนี้ได้ยังไง ลี่ลี่ ครั้งก่อนโรงแรมรสนิยมก็ใช้ได้นะ เดี๋ยวพวกเราเข้าไปพักกันเถอะ!”
“คนเลว กลางวันแสกๆ ก็อยากจะทำเรื่องเลวแล้ว”
“หรือว่าเธอไม่ชอบ？ฉันจำได้ว่าครั้งก่อนเธอเรียกครึ่งชั่วโมงกว่า…”
คำพูดของทั้งสองคนยิ่งโจ่งแจ้ง
ความโกรธของเยี่ยชิวเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว หมาตัวผู้กับหมาตัวเมียนี้ พูดคำพูดพวกนี้ต่อหน้าเขา เห็นได้ชัดเจนว่าเพื่อยั่วโมโหเขา
เขาเกือบจะอดทนไม่ได้ที่จะลงมือ
แต่สุดท้ายก็ยังอดทนได้
เยี่ยชิวรู้ ถ้าเขาลงมือ ก็ถูกกล้องวงจรปิดในลิฟต์ถ่ายไว้ได้ ถึงเวลานั้น กัวเส่าชงก็จะนำภาพในกล้องวงจรปิดไปฟ้องร้องกับแผนกทางการแพทย์ ถึงแม้ว่าจะเป็นไป๋ปิงก็ปกป้องเขาไม่ได้
ตอนนั้น เขาก็ถูกไล่ออกจากโรงพยาบาล กลายเป็นคนที่ไร้แผ่นดิน
“สุภาพบุรุษแก้แค้นสิบปีก็ไม่สาย ฉันอดทนอีกหน่อยแล้วยังไง?”เยี่ยชิวพูดคนเดียวในใจ
ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่ง ออกมาก็เป็นห้องโถงโรงพยาบาล
เวลานี้ในห้องโถงคนมากจนเป็นที่น่าทุกข์ใจ คนนับไม่ถ้วนเข้าแถวลงทะเบียน รับยา ชำระเงิน…
กัวเส่าชงมองเยี่ยชิวด้วยสายตาเย็นชา พูดในใจ ฉันจะดูว่าหมอนี่จะอดทนได้ถึงเมื่อไหร่?
เยี่ยชิวก็สังเกตเห็นสายตาของกัวเส่าชง รู้สึกว่าเห็นท่าไม่ดี เร่งฝีเท้าเดิน เตรียมจะรีบออกไป
“พยาบาลผู้ช่วย ไม่ต้องรีบไป!”กัวเส่าชงขวางทางของเยี่ยชิวไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“นายจะทำอะไร?”เยี่ยชิวถามด้วยความระแวง
“ฉันอยากจะทำอะไร เดี๋ยวนายก็จะได้รู้”กัวเส่าชงยิ้มชั่วร้าย และรีบพูดตะโกนขึ้นมา“ทุกคนรีบมาดูทางนี้ ผมจะแนะนำคนหนึ่งให้รู้จัก”
ฉับพลัน หลายคนก็ถูกเสียงของกัวเส่าชงดึงดูดความสนใจ หันมามองดู
กัวเส่าชงใช้นิ้วมือชี้ไปที่เยี่ยชิว พูดกับคนว่า“เขาชื่อเยี่ยชิว เป็นหมอทดลองงานของโรงพยาบาลพวกเรา แต่ว่ามีเจตนาไม่ดี แอบขโมยประวัติคนไข้ของผม หลังจากที่ถูกผมจับได้ก็ยังทำร้ายผม”
“พวกคุณเห็นแผลบนจมูกผมไหม?ก็คือเขาต่อย”
“ตอนนี้เขาถูกเนรเทศไปเป็นพยาบาลผู้ช่วยแล้ว ทุกคนต้องจำหน้าของเขาเอาไว้ เวลาที่หาพยาบาลผู้ช่วยก็อย่าเอาเขาเด็ดขาด ถ้าหากโดนต่อย ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือน!”
คนป่วยที่อยู่ในห้องโถงกับญาติที่ไม่รู้สถานการณ์ที่แท้จริง หลังจากได้ยินกัวเส่าชงพูด ก็พากันด่า
“โรงพยาบาลเจียงโจวเป็นโรงพยาบาลชั้นนำอันดับสาม ทำไมถึงรับสมัครคนแบบนี้!”
“เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นหายนะ!”
“ถ้าให้ฉันพูด คนแบบนี้น่าจะไสหัวออกไปจากโรงพยาบาล!”
“……”
เยี่ยชิวรู้ชัดเจนดี เผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ก็ไม่มีใครเชื่อเขา กวาดสายตามองกัวเส่าชงด้วยความเย็นชา เตรียมตัวจะเดินออกไปจากที่นี่
“ทำไม ใจฝ่ออยากจะหนีเหรอ?”กัวเส่าชงขวางไม่ให้เยี่ยชิวไป และพูดกับทุกคนอีกครั้ง“ทุกท่าน ผมจะบอกความลับที่น่าตกใจกับทุกคน”
ได้ยินว่าความลับสองคำนี้ เยี่ยชิวก็รู้ทันทีว่ากัวเส่าชงอยากจะทำอะไร ก็พูดด้วยความโกรธ“กัวเส่าชง นายอย่าข่มเหงรังแกกันเกินไป!”
กัวเส่าชงหัวเราะเยาะเย้ย และพูดเสียงดัง“ทุกท่าน ผมจะบอกพวกคุณ พยาบาลผู้ช่วยคนนี้ความจริงเป็นลูกไม่มีพ่อมีแค่แม่”
บูม!
ทุกคนก็เสียงดังเกรียวกราวทันที
“คิดไม่ถึงว่า เยี่ยชิวจะเป็นลูกไม่มีพ่อ!”
“มิน่าล่ะถึงขโมยประวัติคนไข้ของหมอกัว ยังกล้าต่อยหมอกัวอีก ที่แท้ก็ขาดการสั่งสอนนี่เอง!”
“ลูกไม่มีพ่อแบบนี้ ก็ควรไสหัวออกไปจากโรงพยาบาล!”
“……”
ทุกคนพากันใช้สายตามองเยี่ยชิวแตกต่างกันไป
เยี่ยชิวสีหน้าโกรธจัด ถลึงตาใส่กัวเส่าชง ในสายตาเต็มไปไฟที่ลุกโชน
กัวเส่าชงไม่คิดจะหยุดที่จะทำให้เยี่ยชิวอับอาย เดินไปข้างหน้าใช้ฝ่ามือฟาดลงบนใบหน้าของเยี่ยชิว “ฉันจะรังแกนาย ทำไมเหรอ?”
เยี่ยชิวโกรธสุดขีด กำหมัดแน่น
กัวเส่าชงไอ้คนชั่ว กดขี่ศักดิ์ศรีตัวเองต่อหน้าทุก ยังอดทนฝืนกลั้นได้
แต่ว่าเยี่ยชิวก็เข้าใจดีว่า ถ้าหากตัวเองลงมือ ก็จะถูกโรงพยาบาลไล่ออก
โรงพยาบาลเจียงโจวเป็นโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเมืองเจียงโจว ถ้าหากถูกไล่ออก ชื่อเสียงของเยี่ยชิวก็ป่นปี้ โรงพยาบาลอื่นใครจะกล้ารับเขา?
“ต้องโทษตัวเองที่ไม่มีเงินและอำนาจ ไม่ว่ากัวเส่าชงจะกล้ากำเริบเสิบสานแค่ไหน ถ้าหากว่าฉัน…”
ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็คิดอะไรขึ้นมาได้
หรือว่าจะลองดู?
ในใจก็คิดขึ้นมา“เยี่ยชิวก็พูดตะโกน“กัวเส่าชง ทำไมนายถึงไม่รู้จักความดีความชั่ว ไม่กลัวสวรรค์ลงโทษเหรอ?”
“สวรรค์ลงโทษอะไร!เทพเจ้าฉันก็ไม่กลัว!”
ปึก
กัวเส่าชงเพิ่งจะพูดจบ ชั่วพริบตาเดียวก็หัวร้างข้างแตก
พยาบาลผู้ช่วยคืออะไรเหรอ?
พูดตรงไปตรงมา ก็คือพี่เลี้ยง
งานที่ต้องทำทุกวันก็คือล้างหน้าให้คนป่วย ล้างเท้า ป้อนข้าว เช็ดตัว ซักผ้า ดูแลเรื่องอุจจาระและปัสสาวะ
แต่ตัวเองเป็นถึงนักเรียนอันดับต้นๆของคณะแพทยศาสตร์ ถ้าหากต้องทำเรื่องแบบนี้ ห้าปีที่เรียนมาก็ไร้ประโยชน์ไหม?
เยี่ยชิวเข้าใจ ถึงยังไงเขาก็ไม่มีเงินและอำนาจ ดังนั้นจึงตกอยู่ในสถานการณ์นี้
“ถ้าหากฉันเป็นลูกคนร่ำรวย จางลี่ลี่ก็คงจะไม่ทรยศฉัน กัวเส่าชงก็ไม่กล้าต่อยฉัน หัวหน้าไป๋ก็ยิ่งไม่กล้าให้ฉันไปเป็นพยาบาลผู้ช่วย”
“หรือเป็นเพราะว่าฉันไม่มีเงิน ดังนั้นจึงประสบกับความเคราะห์ร้าย”
“ชาตินี้ ฉันจะต้องเหนือกว่าคนอื่น กลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ค่อยๆเหยียบย่ำคนพวกนั้นที่ดูถูก”
เยี่ยชิวกำหมัดแน่น สาบานกับตัวเองในใจ
“ติ่ง!”
ประตูลิฟต์เปิดออก เยี่ยชิวเดินเข้าไปแล้ว ฉับพลันกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยก็โชยเข้ามา เงยหน้าขึ้นก็พบกับกัวเส่าชงกับจางลี่ลี่ยืนอยู่ในลิฟต์ แผลบนจมูกของกัวเส่าชงเด่นชัดมาก ที่ก่อนหน้านี้ถูกเยี่ยชิวต่อยในห้องเช่าของจางลี่ลี่
โลกกลมจริงๆ!
เยี่ยชิวเดิมทีคิดจะถอยออกมา ไม่อยากจะใช้ลิฟต์ด้วยกันกับหญิงร้ายชายชั่ว นึกไม่ถึงว่ากัวเส่าชงจะดีใจกับความโชคร้ายของคนอื่นยิ้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า“อ้าว นี้ไม่ใช่พยาบาลผู้ช่วยเยี่ยเหรอ บังเอิญจริงๆ!”
จางลี่ลี่เหลือบมองเยี่ยชิวด้วยความรังเกียจ“ทำไมไปที่ไหนก็ต้องพบกับนาย?ซวยจริงๆ!”
เยี่ยชิวเลือกที่จะมองข้าม สำหรับหมาตัวผู้กับหมาตัวเมียนี้ เขาไม่มีอะไรจะพูดด้วย
ไม่คาดคิดเลยว่า เพราะว่าเขามองข้าม ทำให้กัวเส่าชงยิ่งโกรธ
“เยี่ยชิว ฉันไม่จบกับนายแค่นี้แน่”กัวเส่าชงพูด“วันนี้ถือว่านายโชคดี มีไป๋ปิงหญิงชั่วคนนั้นปกป้อง ไม่อย่างนั้นก็ถูกถีบออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว แม้แต่พยาบาลผู้ช่วยก็ไม่มีวันที่จะเป็นนาย”
“เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับหัวหน้าไป๋”เยี่ยชิวถาม
“หึ ถ้าไม่ใช่ไป๋ปิงสาบานกับแผนกการแพทย์เพื่อปกป้องนาย พูดว่าถ้านายมีปัญหาอีก เธอจะเป็นคนรับผิดชอบทุกอย่าง นายคิดว่าแผนกการแพทย์จะจบแค่นี้เหรอ?”
“ฉันไม่เข้าใจจริงๆ นายกับไป๋ปิงเป็นอะไรกันแน่ ทำไมเธอถึงปกป้องนายขนาดนี้?”
กัวเส่าชงถามเยี่ยชิวด้วยความอยากรู้“หรือว่านายมีความสัมพันธ์กับไป๋ปิง?”
“เสือกอะไรด้วย!”
“มึง”กัวเส่าชงยกหมัดขึ้นมา เตรียมจะต่อยเยี่ยชิว
“อย่าใจร้อน”จางลี่ลี่รีบดึงกัวเส่าชงไว้ พูดเตือนเสียงเบา“ในลิฟต์มีกล้องวงจรปิด ถ้านายถูกถ่ายรูปไว้ก็จะเดือดร้อน”
กัวเส่าชงจึงดึงหมัดกลับมา พูดเสียงเย็นชา“เยี่ยชิว แค่นายยังอยู่ที่โรงพยาบาล ฉันก็สามารถฆ่านายได้”
เยี่ยชิวไม่สนใจกัวเส่าชง ในสมองของเขากำลังคิดเรื่องอื่นอยู่
“ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจผิดหัวหน้าไป๋ ถ้าไม่ใช่เธอปกป้องฉัน ฉันคงถูกไล่ออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว”
เยี่ยชิวรู้สึกอบอุ่นในใจ
กัวเส่าชงเห็นเยี่ยชิวไม่ตอบสนองใดๆกลับมา กลอกตาไปมา ถามจางลี่ลี่“ตอนนั้นเธอทำไมถึงชอบคนไร้ประโยชน์แบบนี้?”
“ฉันตาบอด!”
“ก็ใช่ ถ้าไม่ใช่ตาบอด จะชอบคนไร้ประโยชน์แบบนี้ได้ยังไง ลี่ลี่ ครั้งก่อนโรงแรมรสนิยมก็ใช้ได้นะ เดี๋ยวพวกเราเข้าไปพักกันเถอะ!”
“คนเลว กลางวันแสกๆ ก็อยากจะทำเรื่องเลวแล้ว”
“หรือว่าเธอไม่ชอบ？ฉันจำได้ว่าครั้งก่อนเธอเรียกครึ่งชั่วโมงกว่า…”
คำพูดของทั้งสองคนยิ่งโจ่งแจ้ง
ความโกรธของเยี่ยชิวเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว หมาตัวผู้กับหมาตัวเมียนี้ พูดคำพูดพวกนี้ต่อหน้าเขา เห็นได้ชัดเจนว่าเพื่อยั่วโมโหเขา
เขาเกือบจะอดทนไม่ได้ที่จะลงมือ
แต่สุดท้ายก็ยังอดทนได้
เยี่ยชิวรู้ ถ้าเขาลงมือ ก็ถูกกล้องวงจรปิดในลิฟต์ถ่ายไว้ได้ ถึงเวลานั้น กัวเส่าชงก็จะนำภาพในกล้องวงจรปิดไปฟ้องร้องกับแผนกทางการแพทย์ ถึงแม้ว่าจะเป็นไป๋ปิงก็ปกป้องเขาไม่ได้
ตอนนั้น เขาก็ถูกไล่ออกจากโรงพยาบาล กลายเป็นคนที่ไร้แผ่นดิน
“สุภาพบุรุษแก้แค้นสิบปีก็ไม่สาย ฉันอดทนอีกหน่อยแล้วยังไง?”เยี่ยชิวพูดคนเดียวในใจ
ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่ง ออกมาก็เป็นห้องโถงโรงพยาบาล
เวลานี้ในห้องโถงคนมากจนเป็นที่น่าทุกข์ใจ คนนับไม่ถ้วนเข้าแถวลงทะเบียน รับยา ชำระเงิน…
กัวเส่าชงมองเยี่ยชิวด้วยสายตาเย็นชา พูดในใจ ฉันจะดูว่าหมอนี่จะอดทนได้ถึงเมื่อไหร่?
เยี่ยชิวก็สังเกตเห็นสายตาของกัวเส่าชง รู้สึกว่าเห็นท่าไม่ดี เร่งฝีเท้าเดิน เตรียมจะรีบออกไป
“พยาบาลผู้ช่วย ไม่ต้องรีบไป!”กัวเส่าชงขวางทางของเยี่ยชิวไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“นายจะทำอะไร?”เยี่ยชิวถามด้วยความระแวง
“ฉันอยากจะทำอะไร เดี๋ยวนายก็จะได้รู้”กัวเส่าชงยิ้มชั่วร้าย และรีบพูดตะโกนขึ้นมา“ทุกคนรีบมาดูทางนี้ ผมจะแนะนำคนหนึ่งให้รู้จัก”
ฉับพลัน หลายคนก็ถูกเสียงของกัวเส่าชงดึงดูดความสนใจ หันมามองดู
กัวเส่าชงใช้นิ้วมือชี้ไปที่เยี่ยชิว พูดกับคนว่า“เขาชื่อเยี่ยชิว เป็นหมอทดลองงานของโรงพยาบาลพวกเรา แต่ว่ามีเจตนาไม่ดี แอบขโมยประวัติคนไข้ของผม หลังจากที่ถูกผมจับได้ก็ยังทำร้ายผม”
“พวกคุณเห็นแผลบนจมูกผมไหม?ก็คือเขาต่อย”
“ตอนนี้เขาถูกเนรเทศไปเป็นพยาบาลผู้ช่วยแล้ว ทุกคนต้องจำหน้าของเขาเอาไว้ เวลาที่หาพยาบาลผู้ช่วยก็อย่าเอาเขาเด็ดขาด ถ้าหากโดนต่อย ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือน!”
คนป่วยที่อยู่ในห้องโถงกับญาติที่ไม่รู้สถานการณ์ที่แท้จริง หลังจากได้ยินกัวเส่าชงพูด ก็พากันด่า
“โรงพยาบาลเจียงโจวเป็นโรงพยาบาลชั้นนำอันดับสาม ทำไมถึงรับสมัครคนแบบนี้!”
“เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นหายนะ!”
“ถ้าให้ฉันพูด คนแบบนี้น่าจะไสหัวออกไปจากโรงพยาบาล!”
“……”
เยี่ยชิวรู้ชัดเจนดี เผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ก็ไม่มีใครเชื่อเขา กวาดสายตามองกัวเส่าชงด้วยความเย็นชา เตรียมตัวจะเดินออกไปจากที่นี่
“ทำไม ใจฝ่ออยากจะหนีเหรอ?”กัวเส่าชงขวางไม่ให้เยี่ยชิวไป และพูดกับทุกคนอีกครั้ง“ทุกท่าน ผมจะบอกความลับที่น่าตกใจกับทุกคน”
ได้ยินว่าความลับสองคำนี้ เยี่ยชิวก็รู้ทันทีว่ากัวเส่าชงอยากจะทำอะไร ก็พูดด้วยความโกรธ“กัวเส่าชง นายอย่าข่มเหงรังแกกันเกินไป!”
กัวเส่าชงหัวเราะเยาะเย้ย และพูดเสียงดัง“ทุกท่าน ผมจะบอกพวกคุณ พยาบาลผู้ช่วยคนนี้ความจริงเป็นลูกไม่มีพ่อมีแค่แม่”
บูม!
ทุกคนก็เสียงดังเกรียวกราวทันที
“คิดไม่ถึงว่า เยี่ยชิวจะเป็นลูกไม่มีพ่อ!”
“มิน่าล่ะถึงขโมยประวัติคนไข้ของหมอกัว ยังกล้าต่อยหมอกัวอีก ที่แท้ก็ขาดการสั่งสอนนี่เอง!”
“ลูกไม่มีพ่อแบบนี้ ก็ควรไสหัวออกไปจากโรงพยาบาล!”
“……”
ทุกคนพากันใช้สายตามองเยี่ยชิวแตกต่างกันไป
เยี่ยชิวสีหน้าโกรธจัด ถลึงตาใส่กัวเส่าชง ในสายตาเต็มไปไฟที่ลุกโชน
กัวเส่าชงไม่คิดจะหยุดที่จะทำให้เยี่ยชิวอับอาย เดินไปข้างหน้าใช้ฝ่ามือฟาดลงบนใบหน้าของเยี่ยชิว “ฉันจะรังแกนาย ทำไมเหรอ?”
เยี่ยชิวโกรธสุดขีด กำหมัดแน่น
กัวเส่าชงไอ้คนชั่ว กดขี่ศักดิ์ศรีตัวเองต่อหน้าทุก ยังอดทนฝืนกลั้นได้
แต่ว่าเยี่ยชิวก็เข้าใจดีว่า ถ้าหากตัวเองลงมือ ก็จะถูกโรงพยาบาลไล่ออก
โรงพยาบาลเจียงโจวเป็นโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเมืองเจียงโจว ถ้าหากถูกไล่ออก ชื่อเสียงของเยี่ยชิวก็ป่นปี้ โรงพยาบาลอื่นใครจะกล้ารับเขา?
“ต้องโทษตัวเองที่ไม่มีเงินและอำนาจ ไม่ว่ากัวเส่าชงจะกล้ากำเริบเสิบสานแค่ไหน ถ้าหากว่าฉัน…”
ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็คิดอะไรขึ้นมาได้
หรือว่าจะลองดู?
ในใจก็คิดขึ้นมา“เยี่ยชิวก็พูดตะโกน“กัวเส่าชง ทำไมนายถึงไม่รู้จักความดีความชั่ว ไม่กลัวสวรรค์ลงโทษเหรอ?”
“สวรรค์ลงโทษอะไร!เทพเจ้าฉันก็ไม่กลัว!”
ปึก
กัวเส่าชงเพิ่งจะพูดจบ ชั่วพริบตาเดียวก็หัวร้างข้างแตก
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
