บทที่ 23 ลักพาตัว

เยี่ยชิวเดินตามหลังไป๋ปิง หลังจากที่ออกจากห้องผู้ป่วยพิเศษ เขาก็ตามเธอไปจนถึงห้องทำงาน

หลังจากเดินเข้าประตูแล้ว ไป๋ปิงนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน ใบหน้าที่สวยงามแต่เหมือนปกคลุมไปด้วยหิมะของเธอ
...