บทที่ 1111 สมบัติใหญ่

ม่านตาอมตะชางเหม่ยหดตัว ดวงตาก็กวาดสายตาไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว

ช่วงเวลาถัดไป

เขาเห็นรอยฝ่ามือสีดำจางๆ บนโคลน ราวกับว่ามีทารกเพิ่งคลานไปบนโคลน

“เมื่อกี้มันคืออะไร?”

“ทำไมฉันไม่เห็นเลย?”

“สิ่งนี้ไม่ควรเกิดขึ้น!”

“ฉันได้ฝึกฝนพลังชี่แท้ทั้งเก้า...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

2376