บทที่ 2136 เกินไป! มันเกินไปแล้ว!

ปราชญ์ไท่เชิงคิดไม้ถึงเลย ว่าแม้แต่คุกเข่าลงเพื่อแสดงการยอมจำนน แต่จื่อหยางเทียนจุนก็ไม่ให้โอกาสเขามีชีวิตอยู่

จบแล้ว!

เรียบร้อย!

ด้วยความตื่นตระหนกอย่างยิ่ง ปราชญ์ไท่เชิงลุกขึ้นจากพื้นและชี้ไปที่จื่อหยางด้วยความตื่นตระหนกอย่างมาก...