บทที่ 1929 เผาไหม้เป็นเถ้าถ่าน

เยี่ยชิวเฝ้าระวังอยู่แล้ว ดังนั้นเมื่ออู่ชิ่งหาวคว้าข้อมือของเขา เยี่ยชิวก็หลุดออกไปอย่างรวดเร็วราวกับปลาไหล

“หืม?”

อู่ชิ่งหาวเลิกคิ้ว เห็นได้ชัดว่าประหลาดใจที่เยี่ยชิวสามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาได้

“คุณหมายความว่าอย่างไร?”...