บทที่1201 โอกาสที่ไม่อาจลืมเลือน

หลังจากเยี่ยชิวคว้าสุยโห่วจู๋ได้ยังไม่ทันได้สังเกตดูดีๆ ไข่มุกเม็ดนั้นมีความมหัศจรรย์อย่างไร จู่ๆสุยโห่วจู๋ก็แตกละเอียดเป็นผุยผงในกำมือเขา

"ไอ่เด็กเปรตนี้ ทำไมถึงขยี้สุยโห่วจู๋"

ทันใดนั้นอมตะชางเหม่ยโกรธจัดและตะคอกใส่เยี่ยชิว"นายคืนสุยโห่วจู๋ของฉันมา"

เยี่ยชิวพูด"ฉันไม่ได้ขยี้มัน...