บทที่ 226 อิ่มหนำ แล้วออกไปฆ่า

เวลาผ่านไปอย่างเดียว

ชั่วพริบตาเดียว ก็ถึงตอนค่ำแล้ว

ผู้อมตะชางเหม่ยถามฉีหลิน“ของฉันมาถึงหรือยัง?”

“ของอะไร?”ฉีหลินย้อนถาม

“งู!”ผู้อมตะชางเหม่ยพูด“ฉันยังรอกับแกล้ม”

ตาเฒ่าตะกละ

ฉีหลินในใจพ่นคำด่า...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

2376