บทที่ 136 ฉันปล่อยคุณไปแล้วเหรอ?
by หูหยานล่วนหยู
09:16,Oct 18,2023
เย่ชิวเพิ่งปรากฏตัวที่ประตูห้องวีไอพีก็เห็นเฟิงโหย่วหลิงใช้เท้าเหยียบหน้าเฉินเฉียงทันใดนั้นดวงตาของเขาก็ฉายแววเจตนาฆ่าแล้วพูดอย่างเย็นชา：
“คุณลองแตะน้องชายผมดูสิ？”
ได้ยินเสียงเฟิงโหย่วหลิงหันไปมองที่ประตู
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
ทำไมเย่ชิวถึงปรากฏตัวที่นี่？
เฟิงโหย่วหลิงยังไม่ทันพูดจางลีลี่ก็พูดก่อน
“นายน้อยเฟิงฉันแนะนำให้คุณรู้จักกับผู้ชายคนนี้แก่ชื่อเย่ชิวเป็นเพื่อนของคนไร้ประโยชน์ที่คุณเยียบไว้ใต้เท้าคุณไม่ต้องไปสนเขาเขาก็คนไร้ความสามารถ”
คนไร้ความสามารถ？
ล้อเล่นอะไรป่าวเนี่ย！
คนไร้ความสามารถกล้าที่จะฆ่าคนรับใช้ของเสี่ยวชิงตี้？
คนไร้ความสามารถกล้าเหยียบหน้าข้าเหรอ?
เฟิงโหย่วหลิงไม่เชื่อคำพูดของจางลีลี่เลย
จางลีลี่จับแขนเฟิงโหย่วหลิงไว้แล้วทำยิ่งผยองใส่เย่ชิวพูดว่า：“เย่ชิวนี้เป็นแฟนใหม่ของฉันให้ฉันแนะนำให้คุณรู้จักเขาเขาชื่อ……”
“คุณไม่ใช่แฟนของหลี่หยางเหรอทำไมถึงไปกับผู้ชายคนอื่น？”เย่ชิวไม่รอจางลีลี่พูดให้จบก็ถามขึ้น
“หลี่หยางโดนฉันทิ้งไปแล้วตอนนี้ฉันเป็นแฟนของนายน้อยเฟิง”
เย่ชิวมองไปที่หลี่หยางใบหน้าซีดเผือดเขารู้เลยว่าจางลีลี่ไม่ได้โกหก
แม่งเอ๋ยผู้หญิงคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่
ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้？
เย่ชิวตอนนี้ไม่รู้จำใช้คำไหนมาเปียกเปรยจางลีลี่ละเขาทำได้เพียงแอบดีใจโชคดีที่ตัวเองเลิกกับผู้หญิงคนนี้แล้วไม่อย่างนั้นไม่อาจรู้ได้เลยว่าเธอเป็นคนแบบนี้
ไร้ยางอายจริงๆ！
จางลีลี่ด้วยสีหน้าที่ภาคภูมิใจอวดใส่เย่ชิว：“เย่ชิวคุณรู้ไหมว่าแฟนใหม่ของฉันคือใคร？”
“เขาเป็นหนึ่งในนายน้อยสี่ในเจียงโจว”
“นายน้อยสี่ในเจียงโจวคุณรู้จักไหม？เฮ้คิดว่าคนไร้ความสามารถเช่นคุณคงไม่เคยได้ยินให้ฉันเป็นคนบอกคุณนายน้อยสี่ในเจียงโจวก็คือเศรษฐีบางคนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเจียงโจวพวกเขา……”
“พอแล้วผมไม่มีเวลามาฟังเรื่องพวกนี้”
เย่ชิวไม่ทนแล้วพูดขัดคำพูดของจางลีลี่จากนั้นสายตาของเขาก็มองไปที่เฟิงโหย่วหลิงเขาพูดอย่างใจเย็น：“เอาเท้าคุณออกไป”
จางลีลี่ยังอวดไม่เสร็จก็ถูกขัดจังหวะโดยเย่ชิวในใจมีไฟลุกโชนในเวลานี้เห็นเย่ชิวใช้โทนเสียงนี้คุยกับเฟิงโหย่วหลิงเขายิ่งโกรธมากขึ้น
“เย่ชิวคุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดคุยกับใครฉันเตือนคุณจงสุภาพกับนายน้อยเฟิงหน่อยระวังนะเดี๋ยวตายอย่างไงก็ไม่รู้？”
เย่ชิวไม่สนใจจางลีลี่แล้วพูดกับเฟิงโหย่วหลิงต่อ：“คำเดียวกันผมไม่อยากพูดเป็นครั้งที่สอง”
“เย่ชิวคุณจะแกล้งเป็นหมาป่าหางใหญ่แบบไหน！เพียงคนไร้ความสามารถอย่างคุณยังอยากให้นายน้อยเฟิงฟังคุณคุณเสียสติไปแล้วเหรอ！”
จางลีลี่เพิ่งพูดจบเพิ่งเห็นเฟิงโหย่วหลิงกลับเอาเท้าออกจากหน้าเฉินเฉียงแล้ว
“นายน้อยเฟิงคุณคืออะไร……”
จางลีลี่ไม่เข้าใจ
เฟิงโหย่วหลิงไม่ใช่นายน้อยสี่ในเจียงโจวเหรอทำไมต้องฟังคำของคนไร้ความสามารถ？
แต่ฉากต่อไปเกือบทำให้ลูกกะตาของจางลีลี่แทบหลุดออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”เฟิงโหย่วหลิงหัวเราะดังลั่นจากนั้นก็พูดอย่างกระตือรือร้น：“เย่ชิวไม่คิดว่าจะพบคุณที่นี่อีกถึงแม้ว่าตอนนี้ผู้คนต้องแยกกันแต่ก็มีโอกาสในวันที่พบกันได้ไปตามฉันไปข้างๆห้องส่วนตัวผมเชิญคุณดื่มเหล้า！”
อะไรนะนายน้อยเฟิงจะเชิญเย่ชิวดื่มเหล้า
จางลีลี่งงเลย
เธอเหลือบมองเฟิงโหย่วหลิงแล้วมองไปที่เย่ชิวอีกครั้งเธอสังเกตเห็นจากสีหน้าของพวกเขาว่าดูเหมือนพวกเขาจะรู้จักกัน
มันเป็นไปได้ไง
พวกเขาคนหนึ่งคือนายน้อยสี่ในเจียงโจวคนหนึ่งเป็นหมอผู้น้อยดูยังไงก็ไม่สามารถเข้ากันได้ทำไมเขาถึงรู้จักกันได้
นี่มันไม่จริงใช่ไหม
อย่างไรก็ตามได้ยินแต่เย่ชิวพูดว่า：“ผมเป็นเพียงหมอผู้น้อยคงไม่กล้าดื่มเหล้านายน้อยเฟิงเหรอหาก……คุณวางยาพิษฉันละ？”
เฟิงโหย่วหลิงยิ้มแล้วพูดว่า：“คุณช่างตลกจริงๆผมก็แค่พลเมืองดีที่ปฏิบัติตามกฎหมาย”
“ปฏิบัติตามกฎหมายเหรอ?ฮึฮึ“เย่ชิวชี้ไปที่เฉินเฉียงถามเฟิงโหย่วหลิง：“แบบนี้เหรอที่คุณเรียกว่าปฏิบัติตามกฎหมาย？”
ทันใดนั้นเฟิงโหย่วหลิงพูดไม่ออกเลย
จางลีลี่ชี้ไปที่เย่ชิวพูดอย่างเฉียบแหลม：“คุณพูดแบบนี้ได้ไง？ถ้ายังทำแบบนี้อีกระวังฉันจะไม่เคารพคุณนะ”
เย่ชิวไม่สนใจจางลีลี่แต่กลับยิ้มถามเฟิงโหย่วหลิง：“เธอเป็นแฟนของคุณ？”
“ใช่”เฟิงโหย่วหลิงกอดเอวของจางลีลี่และบอกกับเย่ชิว：“นี่คือแฟนใหม่ของฉัน”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ใจจางลีลี่เหมือนกันได้กินน้ำผึ้งดีใจสุดๆ
เย่ชิวยิ้มหน้ากว้างและพูดว่า：“ขอแสดงความยินดีกับนายน้อยเฟิงด้วยที่ได้สาวมือสองโอ้ไม่ถูกน่าจะเป็นมือสามนะยินดีด้วยๆ”
ห้ง——
ทุกคนหัวเราะ
รอยยิ้มบนหน้าของเฟิงโหย่วหลิงก็เริ่มแข็งทื่อทันที
ส่วนจางลีลี่เกือบบ้าตายแล้วชี้ไปที่ที่เย่ชิวแล้วด่าว่า：“เธออยากมาพูดมั่ว！”
“ผมพูดมั่วตรงไหน？”ทันใดนั้นดวงตาของเย่ชิวก็เย็นชาทำให้จางลีลี่ตกใจจนคอหด
ในขณะนี้จางลีลี่ก็รู้สึกว่าเย่ชิวเป็นไปเป็นคนละคนเลยเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
เย่ชิวด่าว่า：“คนไร้ยางอายผมเจอมาเยอะแต่ที่เหมือนคุณอะนี่เป็นครั้งแรกที่เคยเจอช่างไร้ยางอายจริงๆ”
ทันทีที่พูดออกไปนักเรียนคนอื่นๆก็สะท้อนเช่นกัน
“ใช่ช่างไร้ยางอาย！”
“ทั้งมีเสน่ห์ทั้งมีหลงระเริง！”...
“คุณลองแตะน้องชายผมดูสิ？”
ได้ยินเสียงเฟิงโหย่วหลิงหันไปมองที่ประตู
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
ทำไมเย่ชิวถึงปรากฏตัวที่นี่？
เฟิงโหย่วหลิงยังไม่ทันพูดจางลีลี่ก็พูดก่อน
“นายน้อยเฟิงฉันแนะนำให้คุณรู้จักกับผู้ชายคนนี้แก่ชื่อเย่ชิวเป็นเพื่อนของคนไร้ประโยชน์ที่คุณเยียบไว้ใต้เท้าคุณไม่ต้องไปสนเขาเขาก็คนไร้ความสามารถ”
คนไร้ความสามารถ？
ล้อเล่นอะไรป่าวเนี่ย！
คนไร้ความสามารถกล้าที่จะฆ่าคนรับใช้ของเสี่ยวชิงตี้？
คนไร้ความสามารถกล้าเหยียบหน้าข้าเหรอ?
เฟิงโหย่วหลิงไม่เชื่อคำพูดของจางลีลี่เลย
จางลีลี่จับแขนเฟิงโหย่วหลิงไว้แล้วทำยิ่งผยองใส่เย่ชิวพูดว่า：“เย่ชิวนี้เป็นแฟนใหม่ของฉันให้ฉันแนะนำให้คุณรู้จักเขาเขาชื่อ……”
“คุณไม่ใช่แฟนของหลี่หยางเหรอทำไมถึงไปกับผู้ชายคนอื่น？”เย่ชิวไม่รอจางลีลี่พูดให้จบก็ถามขึ้น
“หลี่หยางโดนฉันทิ้งไปแล้วตอนนี้ฉันเป็นแฟนของนายน้อยเฟิง”
เย่ชิวมองไปที่หลี่หยางใบหน้าซีดเผือดเขารู้เลยว่าจางลีลี่ไม่ได้โกหก
แม่งเอ๋ยผู้หญิงคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่
ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้？
เย่ชิวตอนนี้ไม่รู้จำใช้คำไหนมาเปียกเปรยจางลีลี่ละเขาทำได้เพียงแอบดีใจโชคดีที่ตัวเองเลิกกับผู้หญิงคนนี้แล้วไม่อย่างนั้นไม่อาจรู้ได้เลยว่าเธอเป็นคนแบบนี้
ไร้ยางอายจริงๆ！
จางลีลี่ด้วยสีหน้าที่ภาคภูมิใจอวดใส่เย่ชิว：“เย่ชิวคุณรู้ไหมว่าแฟนใหม่ของฉันคือใคร？”
“เขาเป็นหนึ่งในนายน้อยสี่ในเจียงโจว”
“นายน้อยสี่ในเจียงโจวคุณรู้จักไหม？เฮ้คิดว่าคนไร้ความสามารถเช่นคุณคงไม่เคยได้ยินให้ฉันเป็นคนบอกคุณนายน้อยสี่ในเจียงโจวก็คือเศรษฐีบางคนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเจียงโจวพวกเขา……”
“พอแล้วผมไม่มีเวลามาฟังเรื่องพวกนี้”
เย่ชิวไม่ทนแล้วพูดขัดคำพูดของจางลีลี่จากนั้นสายตาของเขาก็มองไปที่เฟิงโหย่วหลิงเขาพูดอย่างใจเย็น：“เอาเท้าคุณออกไป”
จางลีลี่ยังอวดไม่เสร็จก็ถูกขัดจังหวะโดยเย่ชิวในใจมีไฟลุกโชนในเวลานี้เห็นเย่ชิวใช้โทนเสียงนี้คุยกับเฟิงโหย่วหลิงเขายิ่งโกรธมากขึ้น
“เย่ชิวคุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดคุยกับใครฉันเตือนคุณจงสุภาพกับนายน้อยเฟิงหน่อยระวังนะเดี๋ยวตายอย่างไงก็ไม่รู้？”
เย่ชิวไม่สนใจจางลีลี่แล้วพูดกับเฟิงโหย่วหลิงต่อ：“คำเดียวกันผมไม่อยากพูดเป็นครั้งที่สอง”
“เย่ชิวคุณจะแกล้งเป็นหมาป่าหางใหญ่แบบไหน！เพียงคนไร้ความสามารถอย่างคุณยังอยากให้นายน้อยเฟิงฟังคุณคุณเสียสติไปแล้วเหรอ！”
จางลีลี่เพิ่งพูดจบเพิ่งเห็นเฟิงโหย่วหลิงกลับเอาเท้าออกจากหน้าเฉินเฉียงแล้ว
“นายน้อยเฟิงคุณคืออะไร……”
จางลีลี่ไม่เข้าใจ
เฟิงโหย่วหลิงไม่ใช่นายน้อยสี่ในเจียงโจวเหรอทำไมต้องฟังคำของคนไร้ความสามารถ？
แต่ฉากต่อไปเกือบทำให้ลูกกะตาของจางลีลี่แทบหลุดออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”เฟิงโหย่วหลิงหัวเราะดังลั่นจากนั้นก็พูดอย่างกระตือรือร้น：“เย่ชิวไม่คิดว่าจะพบคุณที่นี่อีกถึงแม้ว่าตอนนี้ผู้คนต้องแยกกันแต่ก็มีโอกาสในวันที่พบกันได้ไปตามฉันไปข้างๆห้องส่วนตัวผมเชิญคุณดื่มเหล้า！”
อะไรนะนายน้อยเฟิงจะเชิญเย่ชิวดื่มเหล้า
จางลีลี่งงเลย
เธอเหลือบมองเฟิงโหย่วหลิงแล้วมองไปที่เย่ชิวอีกครั้งเธอสังเกตเห็นจากสีหน้าของพวกเขาว่าดูเหมือนพวกเขาจะรู้จักกัน
มันเป็นไปได้ไง
พวกเขาคนหนึ่งคือนายน้อยสี่ในเจียงโจวคนหนึ่งเป็นหมอผู้น้อยดูยังไงก็ไม่สามารถเข้ากันได้ทำไมเขาถึงรู้จักกันได้
นี่มันไม่จริงใช่ไหม
อย่างไรก็ตามได้ยินแต่เย่ชิวพูดว่า：“ผมเป็นเพียงหมอผู้น้อยคงไม่กล้าดื่มเหล้านายน้อยเฟิงเหรอหาก……คุณวางยาพิษฉันละ？”
เฟิงโหย่วหลิงยิ้มแล้วพูดว่า：“คุณช่างตลกจริงๆผมก็แค่พลเมืองดีที่ปฏิบัติตามกฎหมาย”
“ปฏิบัติตามกฎหมายเหรอ?ฮึฮึ“เย่ชิวชี้ไปที่เฉินเฉียงถามเฟิงโหย่วหลิง：“แบบนี้เหรอที่คุณเรียกว่าปฏิบัติตามกฎหมาย？”
ทันใดนั้นเฟิงโหย่วหลิงพูดไม่ออกเลย
จางลีลี่ชี้ไปที่เย่ชิวพูดอย่างเฉียบแหลม：“คุณพูดแบบนี้ได้ไง？ถ้ายังทำแบบนี้อีกระวังฉันจะไม่เคารพคุณนะ”
เย่ชิวไม่สนใจจางลีลี่แต่กลับยิ้มถามเฟิงโหย่วหลิง：“เธอเป็นแฟนของคุณ？”
“ใช่”เฟิงโหย่วหลิงกอดเอวของจางลีลี่และบอกกับเย่ชิว：“นี่คือแฟนใหม่ของฉัน”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ใจจางลีลี่เหมือนกันได้กินน้ำผึ้งดีใจสุดๆ
เย่ชิวยิ้มหน้ากว้างและพูดว่า：“ขอแสดงความยินดีกับนายน้อยเฟิงด้วยที่ได้สาวมือสองโอ้ไม่ถูกน่าจะเป็นมือสามนะยินดีด้วยๆ”
ห้ง——
ทุกคนหัวเราะ
รอยยิ้มบนหน้าของเฟิงโหย่วหลิงก็เริ่มแข็งทื่อทันที
ส่วนจางลีลี่เกือบบ้าตายแล้วชี้ไปที่ที่เย่ชิวแล้วด่าว่า：“เธออยากมาพูดมั่ว！”
“ผมพูดมั่วตรงไหน？”ทันใดนั้นดวงตาของเย่ชิวก็เย็นชาทำให้จางลีลี่ตกใจจนคอหด
ในขณะนี้จางลีลี่ก็รู้สึกว่าเย่ชิวเป็นไปเป็นคนละคนเลยเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
เย่ชิวด่าว่า：“คนไร้ยางอายผมเจอมาเยอะแต่ที่เหมือนคุณอะนี่เป็นครั้งแรกที่เคยเจอช่างไร้ยางอายจริงๆ”
ทันทีที่พูดออกไปนักเรียนคนอื่นๆก็สะท้อนเช่นกัน
“ใช่ช่างไร้ยางอาย！”
“ทั้งมีเสน่ห์ทั้งมีหลงระเริง！”...
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
