บทที่ 604 ขอขวัญที่จางเทียนซือให้สําหรับการพบการครั้งเเรก

เยี่ยชิวไม่เคยคิดว่าสมบัติของภูเขาหลงหู่กระบี่เทียนซือ เป็นกระบี่ไม้จริงๆ
 
“เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจนแทบล้มประดาตาย ไอ้เเก่เกือบตายในที่นี่ เพียงแค่เพื่อหากระบี่ไม้เสียเล่มนี้?”
 
เยี่ยชิวมีความรู้สึกที่ได้เอากับหมาไป
 
เขาอยากจะพูดกับอมตะชางเหม่ยว่า...