บทที่1738 ภูเขาอมตะสั่นสะเทือน

ตู๋กูอู๋ตี๋หลับตารอให้ย่อยสักพัก จากนั้นก็ยิ้มให้กับเยี่ยชิวและพูดเสียงเบา"เจ้าหนู นายนี้มันดวงดีจริง"

"เดี๋ยวฉันกันไอ่ตัวดีสำนักหยินหยางไว้ นายรีบหนีไปก่อน"

"ผู้อาวุโสระวังตัวด้วยนะ"เยี่ยชิวเตือน

"ไว้ใจเถอะ...