บทที่ 2345 วาสนากับตัวซวย

“เพี๊ยะ!”

อมตะชางเหม่ยตบไปที่ระฆังเหล็ก แต่ใครจะรู้ ครั้งนี้ฝ่ามือกลับตีวืดไป เพราะระฆังเหล็กพลันลอยขึ้นไปบนอากาศ

วินาทีถัดมา เยี่ยชิวกับหญิงสาวก็จับมือกันเดินออกมาจากข้างใน

“ไอ้เด็กเปรต!”

“ท่านอาจารย์!”

อมตะชางเหม่ยกับต้าลี่ร้องออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ

“เอ๊ะ...