บทที่ 1647 ร้องไห้คร่ำครวญ！

สวรรค์ลงโทษครั้งสุดท้ายก็มาถึง

"ตูม！"

ฟ้าร้องฟ้าผ่าหลายหมื่นครัง้เหมือนเทพมังกรลาดตะเวนจากชั้นเก้าล่วงลงมาและเหมือนคลื่นสึนามิอันใหญ่ทำให้อมตะชางเหม่ยจมลง

อมตะชางเหม่ยเหมือนใบไม้ที่ร่วงโรยโดนตีแบบไม่มีความรู้สึก...