บทที่ 2365 ลอบเข้าวังหลวงยามค่ำคืน

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวส่งเสียงร้องลั่น ก่อนที่ร่างของนางจะเกร็งตึง คอเอียงสูงขึ้น

เสียงของนางทั้งอ่อนหวานและเจ็บปวดสุดขีด

แม้จะเตรียมใจไว้แล้วเมื่อก้าวเข้าห้องนี้เป็นครั้งที่สอง...