บทที่1395 ยืดอายุห้าปี เทอกเขาฉินหลิงเกิดเรื่อง

วันถัดไป

รุ่งสางเยี่ยชิวก็ตื่น หันกลับไปมองเฉาชิงเฉิงเล็กน้อย เธอยังคงนอนอยู่

เหลือบมองดูผ้าปูที่นอนที่ยุ่งเหยิงมาก

เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะนึกถึงศึกสงครามเมื่อวาน ในหัวของเขามีแต่สำนวนเยอะแยะเต็มไปหมด

จับอาวุธขึ้นสู้

บุกเข้าไปคนเดียว

บุกหน้าเหมือนผ่าลำไผ่

พายุนองเลือด

……

สุดท้ายเฉาชิงเฉิงก็พ่ายแพ้

เยี่ยชิวกลัวไม่ระวังแล้วจะทำให้เฉาชิงเฉิงตื่น...