บทที่ 987 แข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งไม่ได้

ทันใดนั้นดวงตาของชงซวีเต้าเหรินก็เบิกกว้างและอ้าปากค้าง สีหน้าของเขาเหมือนเห็นผียังไงยังงั้นเลย

ส่วนซั่งหลิงเจินเหรินเองก็ไม่ต่างกับซั่งเจินเจินเหรินเท่าไรนักที่ต่างก็อยู่ในสภาพสีหน้าสับสนงุนงง

เยี่ยชิวเรียนรู้ทักษะทะยานบันไดเมฆาได้สำเร็จ?

เยี่ยชิวเมินเฉยต่อพวกเขาพร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม...