บทที่ 1955 ฆ่าฉีเทียน

เฉินเทียนมิ่งพ่นเลือดออกจากปาก ทันใดนั้นเขารู้สึกถึงชีวิตที่กำลังไหลออกไปอย่างรวดเร็ว

“ฮ่าๆ... เฉินเทียนมิ่ง ตอนนี้นายรู้ซึ้งถึงความร้ายกาจของฉันแล้วใช่ไหม!” ฉีเทียนหัวเราะเยาะอย่างชั่วร้ายด้วยความสะใจ

แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะฝึกหมาเห่า...