บทที่ 1406 การปรุงยาอายุวัฒนะที่ล้มเหลว

กวนจงต้าฮั่น?

ยังอีกยี่สิบ?

ทำนองเพลงท่อนหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของอมตะชางเหม่ย “ดอกเบญจมาศร่วงโรย ความเศร้าโศกโปรยปราย……”

“ไอ้เด็กเปรต แกน่าขยะแขยงจริงๆ” เขาถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่งก่อนจะเดินหันหลังกลับ

เยี่ยชิวยิ้มอย่างมีความสุขและเดินตามไป

ไม่นานนัก...