บทที่ 1867 เผาคุณให้ตาย!

เมื่อซูอู๋หมิงเห็นเปลวไฟสีน้ำเงินเข้มเล็ดลอดออกมาจากมือของเยี่ยชิว คลื่นแห่งความไม่สบายใจก็พลุ่งขึ้นมาในตัวเขา

เขาปล่อยมือออกทันที เตรียมจะถอยกลับ อย่างไรก็ตาม แขนของเขาถูกมือของเยี่ยชิวจับไว้อย่างแน่นหนาราวกับว่าพวกมันถูกหยั่งรากอยู่กับที่

“ปล่อยฉันนะ!”...