บทที่ 1597 พ่อของฉันตายลงเพราะหมอเทวดาหลิน

จากนั้นทุกคนจึงจำหลินหยางได้ และในชั่วพริบตาก็เกิดความโกลาหลขึ้น ทุกคนต่างรีบวิ่งเข้าไปหาหลินหยางราวกับเขาเป็นฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้าย...

"ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบ กรุณาอยู่กับที่อย่าลุกไปไหน...