บทที่ 2362 ยอมรับ

คราวนี้ หัวใจของทุกคนแทบหยุดเต้น

สายตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่ม้วนหนังสือโบราณในมือของฟู้เซิงไกวโสว่ และไม่มีเสียงใดๆ เปล่งออกมา

แต่ชายชรากลับมีอารมณ์ตื่นเต้น ดวงตาที่ยื่นออกมาของเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า...