บทที่ 3457 นั่งดูเสือสองตัวต่อสู้กัน

ฉินเจี้ยนหนู่และทุกคนมองไปที่เเสงสว่างด้านที่หลงเสวี่ยหวง สีหน้าของทุกคนตอนนี้กระหายไปด้วยการต่อสู้เต็มทน

“หลงเสวี่ยหวง ในที่สุดคุณก็ออกมาจนได้! ฉันคิดว่าคุณจะหลบอยู่ในนั้นตลอดชีวิตซะอีก!”

ฉินเจี้ยนหนู่ยกดาบขึ้นพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก

เเววตานั้นเต็มไปด้วยไอสังหาร

หลงเสวี่ยหวงเดินออกมาจากประตูหิน...