บทที่ 3712 เทพยุทธ์เจิ้นอวี้

เพียงแค่คำพูดนี้จบลง สีหน้าของเย่เหยียนก็ไม่เป็นธรรมชาติอย่างเห็นได้ชัด

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เขารู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างของตนเองคล้ายกับถูกหลินหยางมองออกทั้งหมด

หลินหยางคนก่อนหน้านี้ไม่เคยทำให้เขาต้องรู้สึกเช่นนี้เลย

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?

เย่เหยียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง...