บทที่ 3088 ก็แค่ยาพิษประตูนรก

เป็นเช่นนี้อยู่กว่าครึ่งชั่วโมงและในที่สุดนักฆ่าคนหนึ่งก็หยุดเขียน จากนั้นหม่าไห่ก็หยิบกระดาษจากคนเหล่านี้พร้อมกับสวมแว่นและนั่งหันข้างเพียงลำพังที่โต๊ะตัวหนึ่งเพื่อตั้งใจอ่าน

เวลาผ่านไปตามปกติ

แต่ในใจของคนเหล่านี้กลับรู้สึกแต่ละวินาทีช่างนานแสนนาน

เป็นเช่นนี้อยู่กว่าสองชั่วโมง...