บทที่ 2479 กุยอี

ทันใดนั้นกำแพงไฟสีขาวก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

เสาหินที่ยกตัวขึ้นสูงก็หักลง

ลมกระโชกแรงก็หยุดลง

พายุฝนที่โหมกระหน่ำก็เปลี่ยนเป็นท้องฟ้าที่แจ่มใส

ทุกสิ่งกลับเป็นเหมือนฉากของดินแดนรกร้างหลังภัยพิบัติ

พื้นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ...