บทที่3258 พระอาทิตย์ครั้งสุดท้าย

อูหงขนหัวชาสั่นไปทั้งตัว

เขาพบว่าตัวเองนั้นไม่สามารถมองผ่านคนคนนี้ไม่ได้อีก

ในเวลานี้หลินหยางเหมือนกับมองเหวลึกไม่เห็น เดินมาทีละก้าวๆเหมือนกับว่าจะกลืนกินเขา

“ท่านหลิน...