บทที่ 1415 ผมไม่ได้ทำอะไร

เสวียเซียงในตอนนี้ยืนอยู่ตรงที่เดิมไม่ขยับตัว

เหมือนกับรูปปั้น

ทุกคนเบิกตากว้าง

พวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ แต่ไม่รู้ว่ามันผิดปกติตรงไหน

“ศิษย์พี่เสวียเซียง!”...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

3917