บทที่ 2038 ปล่อยไปตามโชคชะตา

ทั้งสองคนนั่งเครื่องบินกลับไปที่เมืองเจียงเฉิน

ถ้าเป็นตามความคิดของซูเหยียน เธอไม่อยากจะอยู่ที่เทียนไห่แม้แต่วินาทีเดียว

สถานที่นี้เป็นสถานที่แห่งความซวย ซวยมาก

หลินหยางก็ไม่อยากอยู่นาน...