บทที่ 3549 พวกเราไม่มีเวลากันแล้ว

"คนไปแล้วเหรอ?"

ภายในอาคาร เทพยุทธ์ฉางหลานนั่งอยู่หน้ารูปปั้นทองสัมฤทธิ์ แล้วหลับตาเพื่อพักผ่อน

"เรียนนายท่าน ออกไปจากตำหนักแล้วครับ"

องครักษ์ที่อยู่ด้านหลังคุกเข่าลงกับพื้นแล้วกล่าวอย่างเคารพนบนอบ

"เฝ้าจับตาดูการเคลื่อนไหวของคนคนนี้เอาไว้ตลอด...