บทที่ 2842 มาช้าไปหนึ่งก้าว

ท่าทางนั้นเด็ดขาดยิ่งนัก

ชวี่เทียนจ้องมองที่หม่าไห่อย่างว่างเปล่าไม่สามารถพูดอะไรได้เป็นเวลานาน

ไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง

เขาพูดด้วยน้ำตาคลอพร้อมตัวที่สั่นเทา...