บทที่ 1272 ราชากระบี่โยวซุย

“ได้ ผมรู้แล้ว”

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ ไม่ได้อธิบายอะไรมาก

“ขอบคุณ” ซูเสี่ยวชิงถอนหายใจ ราวกับได้ปลดปล่อยภาระที่หนักอึ้ง

ส่งเด็กผู้หญิงทั้งสองคนกลับถึงบ้าน...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

3917