บทที่ 1709 ครั้งหน้าก็ระมัดระวังด้วยล่ะ

เฉียวหลงอีหลบหนีขึ้นไปบนภูเขาอย่างคลุ้งคลั่งราวกับนกที่ตื่นตระหนก

เขาแทบไม่สนใจคนของตระกูลเฉียวเหล่านั้นที่ยังคงฆ่าฟันกับจางฉีเย่และคนอื่นๆ ขาทั้งสองข้างเอาแต่มุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ฟังคำสั่งอะไร

และภายในวิลล่าเอง...