บทที่ 3008 ใช่

“ไอ้คนแซ่หลิน! เจ้า... ปล่อยข้านะ!! รีบปล่อยข้าเร็วเข้า...”

ส้าวปิงหยวนจับคอของเขาแน่นและตะโกนด้วยความเจ็บปวด เตะขาของเขาขึ้นไปในอากาศราวกับกระต่ายถูกหยิบขึ้นมา

หลินหยาง ไม่มีสีหน้าใดๆบนใบหน้าและพูดอย่างเย็นชาวา่...