บทที่ 883 พายุสายเลือดนอกราชวัง

"อะไรนะ?"

เฟิ่งชิงเฉินตกตะลึง เสียงของนางดังขึ้นโดยไม่รู้ตัว นางเงยหน้าขึ้นด้วยแววตาว่างเปล่า ดวงตาสวยงามกลมโตสดใส "เจ้ากล่าวขอโทษข้าในนามของลั่วอ๋องหรือ?"

เสด็จอาเก้าพยักหน้าด้วยรอยยิ้มตรงมุมปากของเขา...