บทที่ 291 ทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้!

เฟิ่งชิงเฉินนั่งอยู่อย่างนั้นไม่ได้ขยับไปไหน ดวงตาที่แข็งทื่อ นางไม่กล้าแม้แต่กะพริบตา ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนคงจะมีที่ว่างพอสำหรับกระดาษเพียงหนึ่งใบ นางกลัวว่าถ้าหากกะพริบตาในตอนนี้คงจะทำให้ขนตาของทั้งสองคนกระทบกัน...