บทที่ 148 แมกไม้บานสะพรั่ง

ณ สวนป๋ายฉ่าว ดอกไม้นานาพันธุ์ผลิบานงามสะพรั่ง แต่ก็ไม่งามสู้บรรดาหญิงสาวที่ยืนอยู่ท่ามกลางมวลแมกไม้

ด้วยอาภรณ์จากผ้าแพรและเครื่องประดับที่แพรวพราย ยามอยู่นิ่งเปรียบดังดอกไม้แสนสวย...