บทที่ 167 ตงหลิงจิ่วอุ้มนาง!

เย่เย่โมโหมากจนต้องการจะตอบโต้ แต่เขาก็กลัวอาวุธที่ซ่อนอยู่ในมือของเฟิ่งชิงเฉิน ดังนั้นเขาจึงยอมล่าถอยอย่างไม่เต็มใจ ในใจแอบรู้สึกเสียดายว่าหากรู้อย่างนี้เขาน่าจะพาคนมามากกว่านี้อีกสักหน่อย

หากพลาดโอกาสไปแล้วก็คือพลาดไปแล้ว!

ทันทีที่เย่เย่จากไป...