บทที่ 47 หายกัน

แต่เดิมหลานจิ่วชิงก็มีบาดแผลตามร่างกายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อรวมไปถึงการโจมตีของซีหลิงเทียนเหล่ยที่เต็มไปด้วยความดุเดือดนั้น ยามที่โอบกอดเฟิ่งชิงเฉินไว้ด้วย จึงไม่อาจลดทอนอาการบาดเจ็บของตนเองเอาไว้ได้เลย...