บทที่ 464 ชักนำผิดทาง เจ้าคนสารเลวหลานจิ่วชิง

แผลเปิดเสียแล้ว!

เสด็จอาเก้ายิ้มขื่นยามมองบาดแผลที่มีเลือดซึม

ผู้คนตายเพื่อความรัก แม้ตายเป็นผีก็ยังประเสริฐ แต่เขานั้นเล่า? เขาเกือบจะเอาชีวิตตนเองไปเสี่ยง ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็ล้วนไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย

เสด็จอาเก้าสูดหายใจเข้า...