บทที่ 168 พอจะงีบหลับก็มีคนส่งหมอนให้

ต่อมานางพบอวี่เหวินหยวนฮั่วและกลับมาที่จวนเฟิ่งได้อย่างไรนางล้วนจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย นางเพียงรู้สึกราวกับว่านางกำลังเดินอยู่บนปุยฝ้าย ทั้งร่างของนางล่องลอยขึ้นและยิ้มโง่ๆ...