บทที่ 041 มิตรสหาย

หวังชีและเฟิ่งชิงเฉิน ยืนอยู่ที่ไกลอย่างเงียบๆ มิอาจรบกวน

แต่ทว่า ชายคนนั้นมิได้ให้เฟิ่งชิงเฉินรอนาน เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และยิ้มพร้อมหันกลับไป "มาโดยมิได้รับเชิญ คงมีแต่เจ้าหวังจิ่นหานที่ทำเช่นนี้"

น้ำเสียงของเขาฟังดูใจดี...