บทที่ 1288 ซุ่มโจมตี, เสด็จอาเก้าไม่มีความสุข

มีพ่อแม่และตระกูลคอยให้การปกป้อง จ้านหยานไม่มีความจำเป็นต้องทำตัวให้ลำบากเหมือนกับเฟิ่งชิงเฉิน แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ถือเป็นการเรียนรู้เพื่อทักษะการอยู่รอด

เฟิ่งชิงเฉินยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง...