บทที่ 578 ถูกห่านจิก ยามซวยแม้แต่ดื่มน้ำก็ติดฟัน

อืม… เฟิ่งชิงเฉินร้องครางในลำคอ มันเจ็บเสียจนนางร้องโอดครวญ เม็ดเหงื่อไหลลงมาตามแก้ม แต่นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุด มันเป็นจุดเริ่มต้นต่างหาก

เมื่ออดกางเกงด้านในออกแล้ว ขาของนางยังมีผ้าพันแผลที่ยังหลงเหลืออยู่...