บทที่ 588 แย่มาก รออีกนิดค่อยเห็นไม่ได้หรือ

ออกไปจากที่นี่!

ต้องมีชีวิตรอดต่อไปให้ได้!

ประโยคเหล่านี้ย้อนวนอยู่ในใจ เฟิ่งชิงเฉินกัดฟันยืนหยัด นางบอกตัวเองว่าต้องสู้ เมื่อใดที่คิดจะยอมแพ้ ก็จงนึกถึงคนที่กำลังรอนางอยู่ในเมืองหลวง

นางค่อยๆปีนขึ้นไป...