บทที่ 296 ทุจริต เป็นเรื่องธรรมดานัก

ลู่เส้าหลินไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา เฟิ่งชิงเฉินรู้ดีว่าจิ้งจอกเฒ่าผู้นี้กำลังรอให้นางเอ่ยปากขึ้นเอง แต่นางจะไม่ยอมกล่าวเด็ดขาด นางยังไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ต่อให้กังวลไปก็ไร้ประโยชน์

นางเอื้อมมือไปหยิบถ้วยน้ำชาข้างมือขึ้นมาจิบเบาๆ...