บทที่ 162 สตรีเจ้าปัญหา

เฟิ่งชิงเฉินมิต้องการเสียเวลาไปมากกว่านี้ เมื่อนางพยายามสงบสติอารมณ์ได้แล้วนั้น ก็พลันเอ่ยปากเกลี้ยกล่อมขึ้นมาว่า "แน่นอนว่าองค์ชายย่อมมิอาจขยับไปไหนได้ ชิงเฉินแค่เกรงว่า...