บทที่ 558 ปลายมีด เฟิ่งชิงเฉินอํามหิตกับตัวเองเหลือเกิน

เหมือนทั้งสองจะนัดกันมาก่อน จังหวะที่เฟิ่งชิงเฉินหันกลับไป เสด็จอาเก้าก็เงยหน้ามาพอดี ดวงตาสองคู่ประสานกัน มีคำพูดมากมายที่สื่อสารผ่านดวงตา ทั้งสองจ้องตากันและกัน ในสายตามีเพียงภาพของอีกฝ่าย......

ฉากที่กำลังเกิดขึ้นนี้...