บทที่ 376 ต่ำช้า ฟันแหลมคมของเฟิ่งชิงเฉิน

เสด็จอาเก้าเหลือบมองที่จักรพรรดิอย่างไร้ความรู้สึก สายตาถากถางเยาะเย้ย โดยไม่สนใจจักรพรรดิและผู้คนที่อยู่ตรงนั้น เขาดึงเฟิ่งชิงเฉินและเดินไปที่ที่นั่งของเขา

เฟิ่งชิงเฉินตกใจไปครู่หนึ่ง...