บทที่ 226 ตกใจจนเป็นลม, ความกล้าไม่มากแต่ความโกรธมาก

ตี๋ตงหมิงและตงหลิงจิ่วยื่นมือออกมาพร้อมๆกัน เฟิ่งชิงเฉินนั้นปฏิกิริยาว่องไว ในตอนที่เขาล้มลงไปทางตี๋ตงหมิง ซึ่งทำให้ตี๋ตงหมิงเป็นวีรบุรุษที่ช่วยนางเอาไว้ได้อย่างงดงาม แต่ก็จงใจให้สิ่งของในถาดลอยไปกระแทกหน้าของซูหว่านพอดี

"อ้า......"...