บทที่ 138 การฆ่าคน ที่แท้แล้วก็

ในราตรีอันมืดมิด เฟิ่งชิงเฉินไม่รู้ว่าพวกเขากำลังไปที่ใด รู้แต่เพียงว่าพวกเขายังคงเดินทางต่อไปข้างหน้า เดินทางต่อไป...

หนึ่งชั่วยามต่อมา พวกเขาก็หยุดลงที่เชิงเขา

"ไปเถอะ...